[box] To jest część II cyklu Witryna internetowa jako punkt wyjścia[/box]
W odróżnieniu od użyteczności, która zajmuje się łatwością życia produktu, dostępność koncentruje się na możliwości skorzystania z funkcji lub właściwości danej strony internetowej przez możliwie dużą liczbę osób. Szczególnie należy uwzględnić tu osoby zagrożone wykluczeniem cyfrowym (osoby starsze, niepełnosprawne, słabiej wykształcone, bez lub z ograniczonym dostępem do Internetu). Możliwość przeglądania witryny internetowej powinna być niezależna od cech lub dysfunkcji użytkowników oraz używanego przez nich sprzętu i oprogramowania.
Do uzyskania i utrzymania spójnych rozwiązań potrzebne są standardy opisujące rozwiązania, jakie należy wdrożyć, aby uzyskać dostępną stronę internetową. Dokumentem opisującym dostępność stron internetowych jest Web Content Accessibility Guidelines (WCAG), obecnie w wersji 2.0, opracowany w Konsorcjum W3C przez grupę Web Accessibility Initiative (WAI). Jest to oficjalny dokument zawierający zasady pozwalające przygotować stronę dostępną w stopniu możliwie największym. Rekomendacje W3C nie są dokumentami prawnymi, są jednak respektowane przez organy narodowe i międzynarodowe. Przykładem jest Europejska Agenda Cyfrowa zawierająca zapis, który rekomendacje W3C ustanawia jako obowiązujące, co szczególnie dotyczy podmioty realizujące zadania publiczne[1].
Dostępność stron internetowych rozpatrywana jest na czterech poziomach:
- „Percepcja – informacje oraz komponenty interfejsu użytkownika muszą być przedstawione użytkownikom w dostępny dla nich sposób.
- Funkcjonalność – komponenty interfejsu użytkownika oraz nawigacja muszą być funkcjonalne (powinny pozwalać na interakcję).
- Zrozumiałość – treść oraz obsługa interfejsu użytkownika musi być zrozumiała.
- Rzetelność – treść musi być wystarczająco rzetelna, aby mogła być poprawnie interpretowana przez wielu różnych klientów użytkownika, włączając technologie asystujące.[2]”
Każda z tych czterech grup badana jest na trzech poziomach (priorytetach), co pozwala sprawdzić, jak bardzo strona jest dostępna. Pierwszy priorytet zawiera wytyczne, które muszą być spełnione, by uznać witrynę internetową za dostępną w stopniu podstawowym. Jest on oznaczony pojedynczą literą A. Drugi priorytet zawiera wskazania, które powinny być wdrożone dla lepszej dostępności serwisu (oznaczone jako AA). Priorytet trzeci (AAA) zawiera rekomendacje, które mogą zostać wdrożone dla maksymalnej dostępności strony internetowej.
Na dostępność elementów na stronie internetowej składa się kilka elementów. Są to:
- czytelna hierarchia elementów,
- używanie konwencji i standardów,
- podzielenie strony na funkcjonalne obszary,
- wyraźnie oznaczenie klikalnych elementów,
- ograniczenie chaosu na stronie.
Spis treści
Wstęp
Część I – Treść
Część II – Dostępność
Część III – Użyteczność
Część IV – Technika wykonania
Część V – Strona główna
Przypisy
[1] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów Europejska, agenda cyfrowa, Bruksela 26.08.2010, s. 30
[2] Artur Marcinkowski, Przemysław Marcinkowski, WCAG 2.0 Podręcznik Dobrych Praktyk, Fundacja Widzialni, 2012